یارب ستدی ملک ز دست چو منی

دادی به مخنثی نه مردی نه زنی

از گردش روزگار معلومم شد

پیش تو چه دف زنی چه شمشیر زنی


این دوبیتی در تاریخ ایران بسیار مشهور میباشد و منسوب به لطفعلی خان  است که درباره شکست از قاجارها و سرنوشت تلخ خود گویا در همان چند ماه اخر زندگی خویش پس از سقوط کرمان و اسارتش در بم سروده است.

اشاره مستقیم به خواجه بودن اغامحمد خان و رگه هایی از روحیه خودپرستانه لطفعلی خان در همین ابیات مشهود است.

این شعر در منابع معاصر یا نزدیک به ان دوران ذکر نشده و گویا به طور شفاهی نقل و مشهور شده است.